Yalnızlık kabuktur.
İnsanın başına gelen her şey bir tuğla gibi kuşatır çevresini. Bir evin duvarlarını üst üste koyar gibi örer insan yalnızlığını. Duvarlar yıkıldığında düzenin bozulacağını zannederiz, oysa duvar yıkılır, kabuk kırılır. Yalnızlık yıkıntıların altında kalır.
Loneliness is a shell.
Everything that happens to a person surrounds them like a brick. One builds one's loneliness as one builds the walls of a house one on top of the other. We think that the order will be broken when the walls fall down, but the wall collapses, the shell is broken. Loneliness remains under the ruins.
